Po wielu latach blogowania ”u innych” zdecydowałem się na założenie własnego portalu. Dlaczego?
Przyczyna jest dość zasadnicza: pisanie swoich opinii i uwag przyczynia się jedynie do wzrostu „szumu informacyjnego”, a nie prowadzi do wypracowania wizji rozwojowych. W efekcie pojawiło się „zmęczenie materiału”.
Moje zainteresowania kierowały się ku określeniu miejsca Polski we współczesnym świecie przy uwzględnieniu tradycji i okoliczności temu towarzyszących. Poszukiwałem przede wszystkim wyjaśnienia na czym polega polski fenomen i czy faktycznie zasługuje na wyróżnienie.
Efektem pogłębianych sukcesywnie analiz , których początki sięgają lat siedemdziesiątych, okazał się system filozoficzny, którego emanacją był model współżycia realizowany w Rzeczypospolitej.
Mogę być posądzony o megalomanię, ale faktycznie w kategoriach systemu filozoficznego należy rozpatrywać proponowane rozwiązania. Porównanie z „uznanymi” systemami, choćby Tomasza z Akwinu, ale też kończącymi linię Kartezjusza systemami Kanta i Hegla wskazują na faktyczną odrębność systemową.
Owszem, i to należy zaznaczyć, wprowadzona została nieco inna systematyka systemowa, ale w uproszczeniu można przyjąć tak rozumiane rozróżnienie. Ta różnica wynika z wpływu myśli Konecznego, który zmienił odniesienia klasyfikacyjne wskazując, że opierają się na wartościach podstawowych.
Aczkolwiek wyraźnie „przyznaję się” do ukształtowania nowego systemu, to podkreślić muszę raz jeszcze, że dzieło powstało przypadkowo. Być może dlatego, że nie zdawałem sobie z tego sprawy. Dopiero ostatnio, po dokonaniu porównań, zdałem sobie sprawę, że powstało to dzieło.
Początkowym odniesieniem były prace prof. Konecznego, jednak z czasem włączane były elementy krytyczne zwłaszcza dotyczące niedocenianej roli polskości i słowiańskich zasad współżycia przy nadmiernym eksponowaniu Kościoła Katolickiego i rzymskich zasad organizacyjnych; wyraźnie widoczne są w nich słowiańskie naleciałości. Wiele zaś wskazuje, że dokonywane były celowe zafałszowania ukierunkowane na pomniejszenie słowiańskich wpływów.
System filozoficzny, którego forma realizacyjną jest idea Cywilizacji Polskiej ma sporo cech wspólnych z propozycjami grupy Zadruga. Prace tej grupy także nawiązują do idei słowiańskich, ale są znacznie płycej osadzone. Niekiedy występuje wręcz sprzeczność między wartościami podstawowymi, które uznawane są za bazowe dla propozycji Zadrugi. Posunę się dalej w krytyce – prace tej grupy, aczkolwiek innowacyjne i wartościowe, nie przekroczyły fazy wstępnej i to bez widoku na wyeliminowanie kontrowersji i i stworzenie spójnego systemu.
To, co proponuję, to już ukształtowany zarys systemu, gdzie ustalone i nakreślone zostały „punkty krytyczne”. Niektóre elementy w porównaniu do innych systemów, zostały pominięte jako nieistotne, inne bardziej rozbudowane, często w zupełnie oryginalnym ujęciu. Niektóre dziedziny są „pozostawione”, ale tak, że prace naukowe mogą uzupełniać te wolne miejsca. Mam tu na myśli fizykę, czy psychologię. System pomija kwestie religijne jest areligijny, ale nie ateistyczny.
Zapraszając do współpracy chcę wskazać, że poza ustaleniami kierunkowymi pozostaje cała reszta, czyli opracowanie zasad i norm współżycia społeczeństwa, które chciałoby oprzeć swe struktury organizacyjne na omawianym systemie. To wielkie dzieło, ale wydaje się, że jest jedyną alternatywą dla obecnego systemu, który nieuchronnie prowadzi do upadku. |